01/04/2015 12:15
Չժպտալ, չքնել ու չուրախանալ. Հայրենի Կառավարության աբսուրդային հարկերը
Բոլորիս է հայտնի, որ վերջին շրջանում Կառավարությունը, մտահոգված լինելով պետական բյուջեն լցնելու խնդրով, մեկը մյուսի հետևից տարօրինակ հարկեր է սահմանում: Զորօրինակ՝ ընտանի կենդանիների համար նախատեսված հարկը, և այլն:
Հաշվի առնելով այն, որ հայրենի Կառավարությունը դժվար թե կանգ առնի այսքանի վրա (նույնիսկ կասկածում ենք, որ առաջիկայում հատուկ բաժին կբացվի՝ «Աբսուրդային հարկերի վարչություն»), ինչպես նաև՝ հաշվի առնելով ապրիլի 1-ը, որոշեցինք մասամբ թեթևացնել գործադրի մտավոր աշխատանքն ու դրան ուղղված ճիգերը և առաջարկել աբսուրդային հարկերի մեր ընտրանին, որն անշուշտ բավականին արագ կլցնի մեր բյուջեն…. Իհարկե, հույս ունենալով, որ դրան երբևէ չենք հասնի:
Շնչելու հարկ
Մեր քաղցր մանկության հուշերում առաջին հանդիպումը դառը իրականության ու նաև հարկային քաղաքականության հետ տեղի ունեցավ Ջաննի Ռոդարիի «Չիպոլինոյի արկածները» ընթերցելիս ու հատկապես մուլտֆիլմը դիտելիս, երբ գռփած փողերից ու զանազան կերակրատեսակներից ուռած սենյոր Լիմոնը սպառնում է նորանոր հարկեր մտցնել՝ անձրևի, հորդառատ անձրևի և այլնի համար, քանի որ օդի հարկ մտցնելուց հետո հեքիաթի հերոսները սկսել են քիչ շնչել:
Կարծում ենք, որ եթե հայրենի Կառավարությունը «օդի հարկ» սահմանի, իսկ հաշվի առնելով այն, որ փորձարկումները օդանավակայանում արդեն իսկ արվել են մի քանի տարի առաջ ու հաջողությամբ պսակվել, մենք դժվար թե սկսենք քիչ շնչել, իսկ բյուջեն լցնել, այնուամենայնիվ, կհաջողվի:
Ժպտալու հարկ
Պատկերացրեք մի իրավիճակ՝ դուք ժպտում եք, երջանիկ եք և հանկարծ՝ «տըլնգ»՝ sms հաղորդագրություն է գալիս, որ մեկ րոպեից ավելի ժպտալու համար պետք է վճարեք 500 դրամ: Դուք դեռ ժպտո՞ւմ եք, ո՞չ: Բայց մի էլ տխրեք, քանի որ հնարամիտ Կառավարությունը դա էլ է հաշվի առել և սահմանել….
Տխրելու հարկ
Այո-այո, մի տխրեք սիրելիներս: Եվ ոչ թե այն պատճառով, որ կյանքն առանց այդ էլ լի է տխրելու համար իրադարձություններով ու բացասական երևույթներով, այլև նրա համար, որ դրանից հետո ձեր ընտանեկան բյուջեն ճաք կտա. ահա դու տխրում ես, իսկ զգոն Կառավարությունը դա հսկում է ու դու տիպիված ես դարդ ու ցավդ թողած վազել մոտակա բանկի բաժանմունք ու վճարել հարկ … հույս ունենանք, սակայն, որ չինովնիկները տխրելու հարկային համակարգում նաև զեղչեր կկիրառեն կամ էլ բոնուսներ՝ «տխրիր ամիսը 31 օր և ստացիր բոնուս»:
Բողոքելու հարկ
Տրամաբանությունը հուշում է, որ բոլոր նրանք, ովքեր ԴԵՌ չեն արտագաղթել և ճկռում են այս հարկերի տակ, ստիպված կլինեն բողոքավոր դառնալ: Խոսքը ոչ թե հանրահավաքներ կամ բողոքի ակցիաներ անելու մասին է, այլ տանը, սիրած թախտին նստած կամ հարևանի կնոջ հետ սուրճ խմելից բողոքելու մասին է: Այս հաճույքը, սակայն, ևս տաբուի տակ է… չէ, իհարկե, եթե ուզում ես բողոքես՝ բողոքի, բայց գումարդ հաշվիր, դիր սեղանին նոր, քանի որ «տըլնգն» ու sms հաղորդագրությունը «тут как тут» են և դու…. Դե մնացածը գիտեք:
Մասիսով հիանալու հարկ
Թերևս սա միակ հարկն է, որ որոշակիորեն կուրախացնի հայաստանաբնակներիս (եթե մի պահ մոռանանք, որ ուրախանալը այլևս փողով է): Պատկերացրեք, սփյուռքահայ մեր բարեկամը հիանում է Մասիսով, նկարում այն, նույնիսկ տոպրակից հանում կես ժամ առաջ Գառնիից առած թանկուկրակ գաթան, երջանիկ կծում այն (պապ ջան, երազանքդ իրականացավ, ես տեսա Մասիսը) ու մեկ էլ նրա կողքին է հայտնվում ոստիկանը և քաղցր ձայնով տեղեկացնում, որ Մասիսով կարելի է զմայլվել առաջին հինգ րոպեն անվճար, իսկ դրանից հետո գործում է մինիմալ՝ մինչև մեկ ժամը 600 դրամ: Դե արի, սփյուռքահայ, ու դիմացի:
Քնելու հարկ
Նման սթրեսածին հասարակությունում ապրելը անշեղորեն կբերի նրան, որ մենք կսկսենք ավելի շատ փակվել տանը ու փորձել քնել՝ մոռացության տալու համար այս ամենը: Բայց սա չէր կարող հաշվի չառնվել . ինչպես գազի մարդիկ ժամանակին եկան մեր տները ու անդուր ճվացող սարք խբեցին առաստաղի տակ՝ գազի արտահոսքը կանխելու նպատակով, այնպես էլ այս հարկը մտցնելուց հետո հատուկ սևավոր զգեստներով մարդիկ կգան ու մեր ննջասենյակներում կփակցնեն մի նոր սարք, որը հսկելու է մեր քունը: Ոչ, այն գեղեցիկ ձայնով բայուշկի չի երգելու, որ մենք քնենք, թեև ավելի թանկարժեք մոդելներում հնարավոր է դա էլ լինի, այլ ընդամենը հաշվելու է րոպե առ րոպե, թե քանի ժամ քնեցիք: Մնացած սկզբունքը նույնն է՝ առաջին հինգ ժամն անվճար, դրանից հետո գործում է ստանդարտ հաշվարկ՝ 6-րդ ժամից սկսած ժամը 100 դրամ:
Իհարկե, սա ապրիլմեկյան կատակ է, որով փորձեցին փոքր-ինչ բարձրացնել ձեր տրամադրությունը, ինչպես մենք՝ հեղինակներս, աշխատանքի գալուց ուրախանալով եկանք: Բայց այդուհանդերձ չմոռանանք, որ քաղաքականությունը հնարավորի արվեստն է: