28/07/2016 20:04
Դավիթ Ամալյանը նկարահանվել է արցախյան պատերազմի մասին պատմող ֆիլմում
Երգիչ-երգահան, ազատամարտիկ, ՀՀ վաստակավոր արտիստ Դավիթ Ամալյանը շուտով կներկայանա նաև դերասանի կարգավիճակում: Նա բոլորովին վերջերս հանդես է եկել Հայաստանի Հանրապետության անկախության 25-ամյակի շրջանակներում Հայաստանի Հանրային հեռուստաընկերության պատվերով նկարահանված ֆիլմ-նախագծում:
«Առաջարկը ստացել եմ ռեժիսորից, հետագայում իմացա, որ սցենարի հեղինակն իմ ընկերն է՝ Հարություն Հարությունյանը: Առաջին բանը, որ Ա. Շահբազյանին հարցրել եմ՝ կարո՞ղ եմ ես այս ամենի տակից դուրս գալ: Նա վստահեցրեց, որ ամեն ինչ լավ կլինի… Հետաքրքիր ֆիլմ է, ինձ շատ դուր եկավ սցենարը: Նշեմ, որ միակ մարդն եմ այս ֆիլմում, ով դերասան չի: Տեսնենք՝ ինչպես կստացվի»,- Aysor.am-ի հետ զրույցում տեղեկացրեց Դավիթ Ամալյանը:
Ֆիլմի նկարահանման հրապարակում առաջին անգամ հայտնվելու փաստը պարտավորեցնող ու անհանգստացնող էր: «Ճիշտն ասած՝ դժվարությունների հետ չբախվեցի, բայց այն, որ այս մասնագիտության մեջ հմուտ չէի, ինձ շատ էր ճնշում: Թեպետ կողքից ասում էին՝ նորմալ է: Ֆիլմի էկրան բարձրանալուց հետո ամեն ինչ պարզ կլինի»,-նշեց նա:
Ռեժիսոր Արամ Շահբազյանի՝ արցախյան պատերազմի մասին պատմող «Լուսին կերած նորածինը» ֆիլմում վստակավոր արտիստը մամնավորել է 10 հոգուց բաղկացած ջոկատի հրամանատար Արամ Ջանվելյանին: Երգիչը ժպիտով խոստովանեց՝ ավելի հեշտ է իրական, քան՝ երևակայական մարտադաշտում հայտնվել: Տեսախցիկի առջև նույնիսկ հումորներ ծնվեցին:
«Նկարահանման հրապարակում մինչև «տաքանում», ազարտի էինք ընկնում, «Stop» էին ասում: Ամեն մի «կրակոցից» առաջ «մոտոր» էին հայտարարում: Կատակում էինք, որ եթե նորից իրական կռվի դաշտում հայտնվենք, մինչև «մոտոր» չգոռան, չենք կրակելու»,-հիշեց նա:
Հարցին, թե երգիչ-երգահանը կհամաձայնվեր արդյոք հանդես գալ դերասանի կարգավիճակում, եթե ֆիլմը պատերազմի մասին չլինե, և արդյոք հետագայում կընդունի նոր առաջարկներ, պատասխանեց.
«Անկեղծ ասած, երբ առաջարկը ստացա, շատ վատ զգացի ու ամաչեցի իմ մարտական ընկերների մոտ: Հասկանում եմ, որքան էլ հանդիսատեսը գիտի, որ սա ֆիլմ է, միևնույն է, նույնացնելու են ինձ հետ: Չէի ցանկանա նման իմիտացիա անել, որքան էլ թեման ինձ հարազատ է: Պատերազմ «խաղալը» մի տեսակ խորթ է ինձ համար… Չեմ կարծում, որ վաղը-մյուս օրը դերասան կդառնամ, բայց եթե ինձ շարունակեն նկատել այս բնագավառում, ապա կնախընտրեմ ներկայանալ ոչ պատերազմական ֆիլմերում»:
Համեստությամբ մշտապես աչքի ընկնող երգահան-ազատամարտիկն այս անգամ ևս բացառություն չարեց. խոստովանեց, որ որպես դերասան, ինքն իր խաղից դժգոհ է: «Եթե մյուսների համար սա զուտ աշխատանք էր, ապա ինձ համար նաև հետաքրքրության դաշտ էր: Իմ երազանքն է եղել ռեժիսոր դառնալը. նկարահանումների ավարտին Արամ Շահբազյանին ասել եմ՝ եթե ես ռեժիսոր լինեի, ինձ նման դերասանին չէի վստահի: Տա Աստված, երբ ֆիլմն էկրաններին տեսնեմ, ինձ հավանեմ»,-ծիծաղելով պատմեց նա:
Իրական մարտադաշտին քաջածանոթ դերակատարը նկատեց՝ նկարահանման պրոցեսը իրական պատերազմից, բնականաբար, տարբեր էր, բայց թե ի՞նչպես կզգացվի էկրաններից, հետագան ցույց կտա: «Երբ այդ փոքր դրվագները միացվեն, պատերազմական տեսարաններն առավել ազդեցիկ կդառնան: Բայց սա այն դեպքն է, որ թեպետ ռազմական տեսարանները շատ իրական ու լավ են նկարվել, բայց ավելի երկրորդական են, քան՝ բուն ասելիքը: Ֆիլմի հումանիտար ուսմունքն առավել բարձր է»,- ասաց նա:
«Լուսին կերած նորածինը» նկարահանվել է Դիլիջանում, զորավարժարանների ժամանակ: Դավիթ Ամալյանի «դերասանական ջոկատը» այդ օրերի ընթացքում ընտանիք դարձավ, գործնական մտերմությունը վերածվեց ընկերականի: «Շատ թանկ էջեր ավելացան իմ կենսագրության մեջ: Ամբողջ ստեղծագործական խմբով մտերմացանք, նկարահանման 17-18 օրերի ընթացքում շատ մերվեցինք: Հիմա արդեն իրար շատ ենք կարոտում, զանգում ենք, երբեմն՝ հանդիպում: Հրաշալի ընկերներ ձեռք բերեցի: Անկախ նրանից, թե ֆիլմն ինչպիսին կլինի, ընթացքն ինձ համար կարևոր փուլ էր»,-վստահեցրեց մեր զրուցակիցը:
Անդրադառնալով 90-ականների պատերազմի թեմաներով նկարահանված ֆիլմերին, որոնցում տեղ գտած գործողությունները, չգիտես ինչու, միայն Արցախում են տեղի ունենում, այն դեպքում, երբ պատերազմ էր նաև Հայաստանի սահմանամերձ շրջաններում, Դ. Ամալյանն ընդգծեց. «Չեմ կարծում, թե խտրականություն է դրվում: Այստեղ կարևորը եղելությունն է, տեղի ունեցած երևույթը՝ կլինի Ղարաբաղում, թե Հայաստանում: Հիշում եմ Վազգեն Սարգսյանի ճառը. «Ռոբերտ Քոչարյանին մեղադրել նրա համար, որ ղարաբաղցի է, նույնն է՝ ես մեղավոր եմ, որ ծնվել եմ չորեքշաբթի օրը»… Հատկապես, պատերազմի դեպքում առհասարակ նշանակություն չունի՝ Ղարաբաղի սահմանն է, թե՞ Տավուշի: Մեր երկիրն է»,-Aysor.am-ի հետ զրույցը եզրափակեց Դավիթ Ամալյանը: