Դեմ չեմ լինի, եթե հայտնվի այդ միակը. Իվետա Մուկուչյանն՝ ամուսնության, ընտանիքի և նոր ֆիլմի առաջարկի մասին

Aysor.am-ի օրվա հյուրը երգչուհի, Եվրատեսիլ 2016-ի հայաստանյան ներկայացուցիչ Իվետա Մուկուչյանն է, ով 1991 թվականից, երբ ընդամենը 5 տարեկան էր, ապրում և ստեղծագործում է Գերմանիայի Դաշնությունում: Նրա անունը հայ հասարակությանն առավել հայտնի դարձավ 2009 թվականին, երբ երիտասարդ երգչուհին վերադարձավ հայրենիք՝ մասնակցելու երաժշտական «Հայ սուպերսթար» նախագծին:

Շատերի կարծիքով՝ հպարտ ու անհանդուրժող, շատերի համար՝ կամակոր, խենթուխելառ Իվետա Մուկուչյանն այդ օրից ի վեր համալրել է ցանկալի հայ հարսնացուների շարքը:

-Իվետա, Ձեր մասնակցությամբ Եվրատեսիլն արդեն պատմություն է: Հետ հայացք գցելով՝ եվրատեսիլյան սպասելիքները որքանո՞վ արդարացան: Ի՞նչ տվեց Ձեզ այս մասնակցությունը:

-Ավելին, քան արդարացված են: Եվրատեսիլից առաջ ես երբեք չէի պատկերացնի, որ կունենամ այսպիսի հաղթած զգացողություն այն դեպքում, երբ իրականում չեմ հաղթել: Դա առաջին հերթին մեր հայրենակիցների վերաբերմունքի շնորհիվ է: Ես ուղղակի հիացած եմ:

-Ճանաչվել եք Եվրատեսիլ-2016-ի լավագույն երգչուհի: Արդյունքը նկատելի՞ է թեկուզ նոր առաջարկներ, համագործակցություններ տեսքով:

-200 մլն հեռուստադիտող լսում է քո կատարումը, մրցույթից հետո ստանում ես այսպիսի վերաբերմունք, իսկ դա ավելին քան հաճելի է: Դրսից առաջարկներ, իհարկե, կան: Թե որքանով համագործակցությունը կստացվի, ժամանակը ցույց կտա: Բայց կարող եմ ասել, որ շատ պրոֆեսինալ և ճանաչված պրոդյուսերների կողմից մեծ հարգանք եմ վայելում, որն իրականում ավելին է, քան՝ հաղթանակը:

-Ուկրաինայի ներկայացուցչի հաղթանակը այստեղ շատերին, մեղմ ասած, բարկացրեց: Ինքներդ, որպես «ներսի» մարդ, ինչպես եք գնահատում նրա հաղթանակը: 

-Միայն կարող եմ ասել, որ շատ լավ ձայնային տվյալներով, տաղանդավոր մասնակից է:

-Վերջին շրջանում կրկին Հայաստանում էիք՝ եվրատեսիլյան նախորդ մասնակիցներից ևս մի քանիսի հետ ընտրելու հաջորդին: Ըստ Ձեզ, ի՞նչ մասնակից և երգ պետք է ուղարկենք 2017-ին, որպեսզի հաղթանակն առավել հասանելի լինի:

-Այո, Հայաստանում էի Հանրային հեռուստաընկերության «Դեպի Եվրատեսիլ» նախագծի նկարահանումներին մասնակցելու համար, որտեղ ես ժյուրիի անդամ եմ: Եվրատեսիլն, իսկապես, շատ անկանխատեսելի է, դժվար է միանշանակ բնութագրում տալ: Շատ եմ լսում, երբ մարդիկ ասում են, որ հաջորդ տարվա մասնակիցը ևս պետք է ինձ նման լինի, ինչը սխալ եմ համարում: Պետք է գտնենք մասնակից, ում յուրատիպ կերպարն առավելագույնս հնարավոր կլինի զարգացնել:

-Իսկ ե՞րբ կրկին Ձեզ այստեղ կտեսնենք:

-Շուտով նորից վերդառնալու եմ…

-Իվետա, 2016-ը Ձեզ համար նաև դեբյուտային էր, հանդես եկաք որպես դերասանուհի: Նոր առաջարկների դեպքում կհամաձայնե՞ք:

-Գիտեք, առաջարկներ կան, և ես սպասում եմ, որ դրանք իրականան: Մեծ հաճույքով նորից կնկարահանվեմ ֆիլմում (ժպտում է):

-Մարդիկ բավական ծանոթ են Ձեր ստեղծագրծական կյանքին, բայց Իվետա անհատականության մասին սահմանափակ տեղեկություններ ունեն. 5 տարեկան եք եղել, երբ մեկնել եք Գերմանիա: Ունե՞ք Հայաստանում հարազատներ, մանկության ընկերներ:

-Մանկության ընկերներ՝ ոչ, նրանք հիմնականում Գերմանիայում են: Ունեմ քույրեր, եղբայրներ, բարեկամներ, որոնց հետ կապը միշտ կա:

-Երբ Հայաստան եք գալիս, որտե՞ղ եք մնում: Այստեղ ունե՞ք Ձեր բնակարանը:

-Այո, իհարկե, մնում եմ իմ հայրական տանը:

-Շատերի կողմից դուք ընկալվում եք որպես համարձակ և առանց բարդույթների երգչուհի: Իրականո՞ւմ ինչպիսին եք:

-Իրականում շատ ինքնաքննադատ եմ: Իսկ կերպարի առումով, այն ինչ տեսնում եք էկրանից, հենց դա եմ: Էկրանից կամ բեմից դուրս այս մարդն եմ և կարծում եմ՝ դա է գաղտնիքը, որ մարդիկ ինձ սիրում են (ժպտում է):

-Վերջին շրջանում շատ է խոսվում այն մասին, որ պլաստիկ վիրահատության բազում միջոցների եք դիմել՝ նույնիսկ հատուկ նպատակ ունենալով նմանվել Իրինա Շեյքին: Ի՞նչ կասեք այս խոակցությունների մասին:

-Նման խոսակցությունները ես ընդունում եմ որպես հաճոյախոսություն (ժպտում է): Իսկ իրականում որևէ մեկին նմանվելու կամ նմանակելու ձգտում չունեմ:

-Հայ գործընկերների հետ հարաբերություններն ինչպիսի՞ն են:

-Շատ լավ, գործընկերային լավ հարաբերություններ ունեմ:

-Արտիստների անձնական կյանքը միշտ էլ եղել է հանրության ուշադրության կենտրոնում: Դուք էլ, բնականաբար, բացառություն չեք: Ձեզ բազում սիրավեպեր են վերագրում… Իրականում, Ձեր կյանքում կա՞ այն միակը:

-Թերևս, ինձ ամենահաճախ տրվող հարցը… Դեռ նորություն չունեմ, որով կարող եմ կիսվել երկրպագուներիս հետ: Դեմ չեմ լինի, եթե հայտնվի այդ միակը (ծիծաղում է):

-Ընտանիք կազմելու, երեխաներ ունենալու մասին մտածո՞ւմ եք, թե՞ առաջին տեղում շարունակում է մնալ կարիերան:

-Ես շարունակում եմ գործունեությունս, քանի որ դեռ չկա այդ միակը: Եթե մեկը հայտնվի ու կարողանա փոխել մոտեցումներս ու մտածելակերպս, միայն ուրախ կլինեմ և կշնորհավորեմ նրան:

-Որտե՞ղ եք տեսնում Ձեր ապագան` Հայաստանո՞ւմ, թե՞ Գերմանիայում:

-Ո՛չ այստեղ, ո՛չ այնտեղ:  Ես ինձ ամբողջ աշխարհում զգում եմ այնպես, կարծես, իմ սեփական տանն եմ: Այս պահին որևէ կոնկրետ տեղ չեմ կարող ասել, նոր հեռուներ եմ փնտրում:

-Ո՞րն է եղել Ձեր կյանքի ամենադժվար շրջանն ու ամենամեծ հիասթափությունը:

-(Մտածում է) Կարող եմ ասել ամենադժվար շրջանն այն էր, երբ 2009-ին վերադարձա Հայաստան: Սկսվեց մի կյանք, որը շատ տարբեր էր իմ նախկին կյանքից: Անսահման ուրախ եմ, որ կայացրի այդ որոշումն ու առանց վարանելու իրականացրի… Ինչ վերաբերում է հիասթափություններին, ապա չեմ կարող որևէ մեկն առանձնացնել: Ուղղակի շնորհակալ եմ, որ այդ ամենի արդյունքում ես այն եմ, ինչ կամ այսօր:

-Իսկ որո՞նք են ամենանվիրական նպատակն ու երազանքը:

-Իսկապես, կանացի երջանկություն, աշխատանքային նորանոր հաջողություններ, և, որ ամենակարևորն է, այդ ամենը հնարավոր լինի զուգահեռել: