Եթե ԵՊՀ Ուսանողների հետ տարվող աշխատանքների կենտրոնի փակման գերնպատակը ՀՀԿ-ական Վահագն Վարագյանին աշխատանքից ազատելն է, ապա դա քննադատելի է. Ռուբեն Մելքոնյան

ԵՊՀ հոգաբարձուների խորհրդի հունիսի 28-ի հերթական նիստի օրակարգային հարցերից մեկը ԵՊՀ Ուսանողների հետ տարվող աշխատանքների կենտրոնի գործունեությունը շարունակելու մասին հարցն էր։ Հարցի վերաբերյալ ծավալվել էին քննարկումներ, որոնց արդյունքում առաջարկվել էր հարցի քննարկումը և հաստատումը տեղափոխել հաջորդ նիստին: Քվեարկության արդյունքում առաջարկությունը չէր անցել: Չէին ընդունվել նաև կենտրոնը լուծարելու կամ այն ու Շրջանավարտների և կարիերայի կենտրոնի միացման առաջարկությունները:

Այժմ, պարզվում է, Ուսանողների հետ տարվող աշխատանքների կենտրոնի լուծարման հարցը կրկին բերվում է Հոգաբարձուների խորհրդի օրակարգ՝ այս անգամ արդեն հարցման կարգով։ 

Aysor.am-ը թեմայի շուրջ զրուցել է ԵՊՀ արևելագիտության ֆակուլտետի դեկան Ռուբեն Մելքոնյանի հետ։

- Պարոն Մելքոնյան, երկու օր է համացանցում քննարկվում է, որ հոգաբարձուների հարցման կարգով նիստով փորձ է արվում լուծարել Ուսանողների հետ տարվող աշխատանքների կենտրոնը։ Համալսարանի կանոնադրության խախտում չէ՞ առանց գիտական խորհրդի կարծիքի ստորաբաժանման լուծարումը:

- Այդ հարցին ավելի ճիշտ կպատասխանեն իրավաբանները, արդյոք դա կանոնադրությանը հակասում է, թե՝ ոչ, բայց, այնուամենայնիվ, որոշակի հարցականներ ի հայտ են գալիս։ Եթե հարցը դրվել է հոգաբարձուների խորհրդի օրակարգում, քննարկվել է, այնուհետև որևէ լուծման չեն եկել, անհասկանալի է հարցման կարգով հարցը կրկին օրակարգ վերադարձնելը։ Բացի այդ, ես կողմ եմ, որպեսզի լինի քննարկում, ներկայացվեն փաստարկներ, թե ինչու պետք է փակվի կենտրոնը, և հակափաստարկներ՝ թե ինչու չպետք է փակվի։ Առողջ, հրապարակային քննարկման արդյունքում թող հոգաբարձուների խորհուրդն իր որոշումը տա, համալսարականներն էլ, որոնք իրավունք ունեն բուհի ներսում տեղի ունեցող իրադարձություններից տեղյակ լինել, հասկանան կառուցվածքային փոփոխության հիմքը։ Գուցե այնպիսի փաստարկներ կներկայացնեն, որ համոզիչ կլինեն։

- Ինչպե՞ս եք գնահատում կենտրոնի նախորդ տարիների աշխատանքը և արդյոք նպատակահարմար եք համարում կենտրոնի հետագա գործունեությունը:

- Մեր ուսանողական կառույցների գործունեությունից շատ գոհ եմ և Ուսանողների հետ տարվող աշխատանքների կենտրոնն էլ անցած տարիների ընթացքում շատ ակտիվ է գործել։ Ես, որպես և՛ փոխդեկան, և՛ դեկան, այդ կառույցի հետ համագործակցել և հիմա էլ շարունակում եմ համագործակցել, իրականացվել են հայրենանվեր, ռազմահայրենասիրական դաստիարակությանը միտված աշխատանքներ, այն դաստիարակություն, որն այսօր որոշ շրջանակների կողմից ծաղրի է ենթարկվում։ Կարող եմ փաստել, որ մեր գծով՝ Թուրքիայի և Ադրբեջանի ներքին ու արտաքին քաղաքականության ճանաչման հետ կապված համագործակցել ենք կենտրոնի հետ, դասախոսությունների շարք ունեցել։ Մի քանի տասնյակ ուսանողներ կենտրոնի և մեր ֆակուլտետի համագործակցության արդյունքում սովորել են ադրբեջաներեն մինչև բանակ գնալը և բանակում այդ գիտելիքներն օգտագործել են ըստ նպատակահարմարության։ Կարող եմ ասել, որ որպես համալսարականան, որպես դասախոս և որպես դեկան շատ գոհ եմ Ուսանողների հետ տարվող աշխատանքների կենտրոնի հետ համագործակցությունից։ Միգուցե կենտրոնի գործունեության ինչ-որ ոլորտներ կան, որոնց ես ծանոթ չեմ, բայց այն ոլորտները, որն առնչվել է մեր ֆակուլտետի հետ համագործակցությանը, խիստ դրական է։

- Պարոն Մելքոնյան, մամուլում այս օրերին քննարկվում է, որ կենտրոնը փակվում է տնօրեն Վահագն Վարագյանին աշխատանքից ազատելու նպատակով և այս ամենը քաղաքական հետապնդում է: Ո՞րն է Ձեր մեկնաբանությունը։

- Վահագն Վարագյանին երկար տարիներ ճանաչում եմ, գիտեմ, որ նա կուսակցական է և գիտեմ, որ ունի հստակ քաղաքական կողմնորոշում։ Բայց անկեղծ պետք է ասեմ, որ իր կուսակցական պատկանելությունն իր գործունեության մեջ չեմ տեսել։ Չի եղել կառույցի կուսակցականացում, ես գոնե նման բան չեմ տեսել։ Այդ կառույցում ընդգրկված են քաղաքական, ապաքաղաքական տարբեր կառույցների հարող և գաղափարներ ունեցող ուսանողներ։ Վարագյանի գործունեության մեջ կուսակցական մոլուցք չեմ տեսել, և եթե այդ կենտրոնի փակման հիմնական նպատակը նրան աշխատանքից ազատելն է, ապա, բնականաբար, դա ես քննադատում եմ և կարծում եմ, որ մարդն իր կուսակցական կամ քաղաքական հայացքների համար չպետք է պատժվի, եթե մենք չենք ուզում առաջնորդվել 1930-ականների ոճով՝ վհուկների որսի մոտեցումներով։ Եթե կա նման բան, դա անթույլատրելի է։ Ես էլ եմ մամուլում կարդացել Վահագն Վարագյանի տեսակետը, միգուցե նա ավելի մանրամասներ գիտի, որոնց ես չեմ տիրապետում։

Համենայնդեպս, եթե կենտրոնի փակման գերնպատակը Հանրապետական կուսակցության անդամ Վահագն Վարագյանին աշխատանքից ազատելն է, դա քննադատելի է և ես կտրականապես մերժում եմ այդ մոտեցումը։ Եթե կենտրոնի գործունեության մեջ եղել են իրոք քննադատելի տեղեր և իրոք Վարագյանն իր գործունեությունը կատարելիս թերացել է, ապա կարելի է դա ներկայացնել համալսարանական տարբեր հարթակներում, գիտխորհրդի նիստում, ռեկտորատում և այլն, մենք էլ տեսնենք և հասկանանք նրա գործունեության թերի կողմերը։ Կուսակցական պատկանելության համար հետապնդումը ես համարում եմ մերժելի, և եթե այդպես առաջնորդվենք, ապա միայն Վահագն Վարագյանը չէ, պետք է նայել այլ կուսակցություններին պատկանող մարդկանց ևս, սկսել քննել նրանց գործունեությունը։ Չեմ ուզում մտնել մանրամասների մեջ, բայց նույն կրթության ոլորտում կան մարդիկ, որոնց քաղաքական կողմնորոշումները, մտածելակերպը և անգամ հրապարակային հայտարարություններն ինձ համար անընդունելի են։ Եվ եթե այդ մոտեցումները նաև մտնեն նրանց գործունեության մեջ և դառնան աշխատանքային գործունեության մաս, դա կարող ենք համարել ընդգծված բացասական տենդենց։