Քաղաքացիներն ահազանգում են ոչ միայն երեխաների, այլև՝ երիկամի գողության մասին. Հարցազրույց՝ Հանրապետական ծննդատանը երեխային կորցրած մոր հետ

Ծնողներից նորածիններին ապօրինի բաժանելու ու ապօրինի կերպով որդեգրման տալու կասկածանքով դեկտեմբերի 18-ին ձերբակալվեց «Վերարտադրողական առողջության, պերինատոլոգիայի, մանկաբարձության և գինեկոլոգիայի հանրապետական ինստիտուտ» ՓԲ ընկերության տնօրեն Ռազմիկ Աբրահամյանը։ Ձեռք բերված բավարար ապացույցների հիման վրա մեկ օր անց վերջինիս մեղադրանք առաջադրվեց ՀՀ քրեական օրենսգրքի 167-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին, 2-րդ և 3-րդ կետերով և 200-րդ հոդվածի 3-րդ մասով:

Նույն գործի շրջանակներում մեղադրանք առաջադրվեց նաև «Երևանի մանկան տուն» ՊՈԱԿ-ի տնօրենին՝ 167-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ, 3-րդ կետերով և 314-րդ հոդվածի 1-ին մասով, և 1976թ. ծնված Երևանի բնակչուհուն՝ 167-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին և 2-րդ կետերով:

Մանկավաճառության մասին գործի կծիկը սկսեց բացվել, երբ սեպտեմբերի 24-ին Հանրապետական ծննդատանն իր երրորդ երեխային ծննդաբերած Հայկուհի Խաչատրյանն ահազանգեց՝ իրեն ասել են, թե երեխան մահացած է, սակայն ոչ փոքրիկի դին են ցույց տվել, ոչ էլ՝ դատափորձաքննության համար իր պահանջած նմուշները ներկայացրել:

33-ամյա մայրն այսօր «Հայոց մայրեր» հասարակական շարժումն է հիմնել ու փաստահավաքությամբ է զբաղվում: Իրեն դիմած բոլոր տուժածների պատմությունները՝ փաստերով, Հայկուհին տրամադրել է համապատասխան մարմիններին՝ Դատախազություն (քանի որ պարունակում են հաղորդագրություններ հանցագործության վերաբերյալ), Առողջապահության նախարարություն (առողջապահական կարգեր են խախտվել) և Սոցապնախարարություն (մարդկանց շահերն են ոտնահարվել):

Aysor.am-ը թեմայի շուրջ զրուցել է Հայկուհի Խաչատրյանի հետ:

- Հայկուհի, այս ընթացքում նույն խնդրին բախված շա՞տ քաղաքացիներ են դիմել Ձեզ: 

- Լրացված դիմումների քանակը 500-ից ավելի է, հանցագործության 101 հաղորդում կա, կոնկրետ մանկավաճառության, երեխայի կորստի, դիակի չհանձնման դեպքերով դիմող ակտիվ կանայք 10-15 հոգի են: Այն մարդիկ, ովքեր նախկինում վախենում էին, կամ այլ դրդապատճառներով չէին արտահայտվում, հիմա իրենց հետ տեղի ունեցածը բարձրաձայնում են, լրատվամիջոցների հետ շփվելուց, խոսելուց չեն խուսափում: Նույնիսկ ԱՄՆ-ից, Ֆրանսիայից են զանգել, ասել, որ իրենք էլ են այդ մարդուց տուժածներ… Դա հույս է տալիս, որ ի վերջո կհասնենք արդարության: Փաստն այն է, որ բացահայտման ուղղությամբ քայլեր կատարվում են։ Գիտեք, ես իրավապահներին միշտ ասել եմ՝ ես Ռուսաստանի Դաշնության քաղաքացի եմ, բայց անհարմար եմ զգում դիմել նրանց ու ասել, թե մեր իրավապահներն անպետք են, անշնորք են, չեն կարողանում իմ երեխայի գործը բացահայտել, դուք զբաղվեք: Հավատացեք, ես ամաչում եմ, գետինն եմ մտնում, որ այդպիսի բան անեմ: Ամոթ է, սա գույքի գողություն չի, կաշառք չի, որ մտածես՝ նման սրիկա այնտեղ էլ շատ կա: Այս պարագայում գործ ունենք հայկական գենի, հայ մանուկի, հայ մոր հետ: Մի պահ պատկերացրեք, որ այդ նորածինը դուք եք, Ձեզ են Ձեր մայրիկից խլում: Ինձ պետք է, որ մեր իրավապահները սթափ մոտենան գործին, բայց եթե չբացահայտեն, հանուն երեխայիս՝ թշնամուս դուռն էլ կթակեմ: Ոչ միայն ՌԴ իրավապահներին կդիմեմ, այլև՝ մինչև Եվրոպական դատարան կգնամ, մինչև բացահայտվի։ Չգիտեմ, բայց այն, որ արդեն երկրի վարչապետն էլ է տեղյակ, ինձ հույս է տալիս մտածել, որ այս ամենը հենց մեր ներսում կբացահայտվի: Հետևողական ենք լինելու, որ հերթական բռնել-բաց թողնելու պրոցեսը չլինի:

- Բոլոր Ձեզ դիմողները Հանրապետական ծննդատա՞ն տուժածներ են:

- Մեծ մասն՝ այո՛՝ Հանրապետական, Ռազմիկ Աբրահամյան: Բայց մի տղամարդ ասել էր, որ Մոր և մանկան առողջության պահպանման կենտրոնում (Մարգարյան հիվանդանոց) էլ իր կնոջ երիկամն են գողացել: Ներկա պահին նա դատական պրոցեսների մեջ է։ Ինչպես հասկանում եմ՝ բժիշկներն անընդհատ իրար «թիկունք» են կանգնել ու միմյանց փրկել. օրինակ, երբ Մարգարյանում է դեպք եղել, փորձագետների մեջ Ռազմիկ Աբրահամյանն է եղել ու արդարացրել է նրան, երբ Հանրապետականում՝ Օկոևն է փորձագետների մեջ եղել ու արդարացրել Աբրահամյանին: Փոխադարձ պարտավորության սկզբունքով՝ արել ու տակից դուրս են եկել:

- Ձեր հարցազրույցներից մեկում դուք նաև «Էրեբունի» ԲԿ ծննդօգնության գծով փոխտնօրեն Անդրանիկ Պողոսյանի անունն էիք նշել, նաև ասել էիք, որ Ռազմիկ Աբրահամյանին աջակցում է դատախազությունում աշխատող զարմիկը:

- Նախ ասեմ, որ այդ հարցազրույցում որոշ թյուրիմացություններ կան. դատախազության աշխատակից Գրիգորի Պողոսյանի համար ես ասել եմ, որ Աբրահամյանի ընկերոջ որդին է, սակայն ասածս ընկալվել է՝ քրոջ, ասել եմ եղունգ, հասկացել են ունք… Իհարկե, ես հետո զանգահարեցի լրատվամիջոց ու շտկեցինք այդ վրիպակները, սակայն, ցավոք, շատ լրատվամիջոցներում, որոնք տարել էին նյութը սկզբնաղբյուրից, դրանք մնացին։ Սակայն դա չի փոխում հարցի էությունը. Ռազմիկ Աբրահամյանի և Անդրանիկ Պողոսի Պողոսյանի նկատմամբ դեռ վաղուց գործ է հարուցվել՝ 167 հոդվածի 2-րդ մասով, որն է՝ երեխային մորից բաժանելը: Այդ կինը 2000 թվականին՝ 15 տարեկանում երեխա է ունեցել, ում փաստաթուղթ են տվել ստորագրի: Բայց չէ՞ որ նա անչափահաս է, նրա ստորագրությունն անվավեր է համարվում: Այդ երկուսի անմիջական միջամտությամբ երեխային խլել են մորից: Աղջիկն ինքնուրույն է պայքարել, գումար չի ունեցել, որ փաստաբաններ վարձի: Հետագայում 3 փաստաբան փոխել է, որովհետև իրեն անընդհատ սխալ ուղղությամբ են տարել։ Ու հիմա մենք պարզել ենք, որ Անդրանիկ Պողոսյանի որդին՝ Գրիգոր Պողոսյանն, աշխատում է դատախազությունում: Ու եթե հայրը ու հոր ընկերը մեղադրվում են, կասկածելու իրավունք ունեմ, որ դատախազությունում աշխատող որդին ամեն կերպ պաշտպանելու է նրանց:

- Այս ընթացքում փորձե՞լ են Հանրապետական ծննդատնից Ձեզ հետ կապ հաստատել, գուցե, փոխհամաձայնության գալ։

- Ինձ ֆեյք (կեղծ) էջով են գրել, բայց ոչ թե փոխհամաձայնության գալու համար, այլ՝ «վառված» են Ռազմիկ Աբրահամյանի կերպարից ու փորձում են առիթն օգտագործելով վրեժ լուծել՝ նյութեր, տեղեկություններ տրամադրելով մերկացնելով նրա ապօրինություններն ու անօրինականությունները: Օրինակ, մեկն ասում է, որ 5 հազար դոլար է տվել, որ իր ուզած գործին նստի, գումարը վերցրել են, բայց այդ գործին չեն տեղավորել: Գրել են, որ 35, 36 շաբաթական հղիներին ծննդալուծում են, որպեսզի ինտենսիվ թերապիայի բաժանմունքում քանակ ունենան: Գումար են, իբր, կորցնում Ռազմիկ Աբրահամյանի աշխատասենյակից, գործավարը օրվա հերթապահներին ասում է՝ դուք պետք է փակվեք: Մարդիկ էլ, որպեսզի աշխատանքը չկորցնեն, փակվում են…

- Իսկ այդ տեղեկությունները հավաստի՞ են, փաստեր կարո՞ղ են տրամադրել:

- Ես էլ եմ այդ հարցը տվել, նամակագիրն ինձ ասաց, որ համապատասխան ձայնագրություններ ունի: Օրինակ՝ մեկում խոսվում է ինչ որ արյունահոսության մասին. հղիներին պետք է դիտավորյալ ծննդալուծեն, որպեսզի երեխաների թոքերը բացված չլինի ու ինտենսիվ թերապիայի բաժանմունք տանեն: Նրա ասելով, հենց ինձ հետ պատահած դեպքից հետո աշխատանքից ազատվել է… Պատկերացնո՞ւմ եք, հիվանդանոցի աշխատակիցներն ասում են ինձ՝ գոնե դու մեր վրեժը լուծի: Փաստորեն, աշխատանքային իրվունքներն էլ է ոտնահարել: Ինքս էլ հիվանդանոցում ականատես եմ եղել, թե ինչպես է իր աշխատակիցների հետ շփվում, ինչ անպարկեշտ, անշնորհք բառապաշարով: Ինչպես ես եմ հասկանում՝ պետական հիվանդանոցում ո՜նց ուզել՝ աշխատել է, ի՜նչ ուզել՝ արել է, ո՞ւմ երեխային ուզել է՝ տվել է, ում չի ուզել՝ չի տվել: Օրինակ՝ հենց Գերմանիայից Հայաստան վերադարձած 31-ամյա աղջկա դեպքը, որի տվյալները ես եմ տվել լրատվամիջոցներին. երեխան ծնվել է, մորը ասել են մահացած է, ու փոքրիկին տվել են այն մարդուն, ով բժշկի օգնությամբ կեղծ հղի է ձևացել ու հիվանդանոցում անկետա է բացել: Հիմա այդ աղջիկը եկել է իր կենսաբանական մորը գտնելու ու գործ հարուցելու:

- Զրույցի սկզբում նշեցիք, որ ՌԴ քաղաքացի եք: Հայաստան վերադարձել էիք բալիկին այստեղ ունենալո՞ւ համար, թե՞ մշտական բնակության:

- Ե՛վ ես, և՛ իմ երեխաները Ռուսաստանի քաղաքացիներ ենք, միայն ամուսինս է Հայաստանի քաղաքացի: Ժամանակին որոշեցինք մշտապես տեղափոխվել ՌԴ, բայց ես չկարողացա այնտեղ ապրել, Հայաստանի արևին շատ կարոտեցի ու վերադարձանք Հայաստան: Մեր տունն այստեղ ենք սարքել ու այստեղ ենք ապրում, առաջիկայում նպատակ էլ չունեմ տեղափոխվելու: