Ընդդիմադիր դաշտը խնդիրներ ունի, լիդերները շատ մեծ նարցիսներ են, ամեն մեկն իրեն երևակայում է Նապոլեոն Բոնապարտ. Գագիկ Համբարյան

Քաղաքագետ Գագիկ Համբարյանի կարծիքով, հայաստանյան ընդդիմադիր դաշտը խնդիրներ ունի, լիդերները շատ մեծ նարցիսներ են, ամեն մեկն իրեն երևակայում է Նապոլեոն Բոնապարտ, և սպասում է, թե որ քաղաքական ուժն է գալու իր հետ միավորվելու: Aysor.am-ի հետ զրույցում անդրադառնալով 2017 թվականի խորհրդարանական ընտրություններից առաջ տարբեր քաղաքական ուժերի կողմից համախմբման, դաշինքներ ստեղծելու կոչերին, այդպիսի տեսակետ հայտնեց Գագիկ Համբարյանը:

- Պարոն Համբարյան, «Քաղաքացիական պայմանագիրն» իր արտահերթ համագումարում համախմբման կոչ արեց քաղաքական ուժերին՝ 2017-ի ընտրություններում հաղթանակ ունենալու համար: Ըստ Ձեզ, կլինե՞ն միավորումներ և կունենա՞ն հաջողություններ:

- Պետք է անպայման վերլուծենք, թե ինչպիսի արդյունքներ ունեցան մեր կուսակցությունները ՏԻՄ ընտրություններում, և կտեսնենք շատ վատ արդյունք նրանց համար: Այդ կուսակցությունները պարտություն կրեցին, թեկուզ նույն «Քաղաքացիական պայմանագիրը», «Հայ ազգային կոնգրեսը», հենց սրանով է պայմանավորված այն հանգամանքը, որ Նիկոլ Փաշինյանն ավելի զուսպ դիրքերից է հանդես գալիս, հայտարարում է, որ իրենք պատրաստ են դաշինքներ ձևավորել, նույնիսկ անվանումը փոխել, այսինքն, նրանք շատ լավ հասկացան, որ սեփական ռեսուրսներով որևիցե բանի հասնել ի վիճակի չեն: Հենց սրանով է պայմանավորված, որ մեր ընդդիմադիրները քիչ թե շատ ավելի զուսպ դիրքերից են հանդես գալիս, անիրականանալի և ֆանտաստիկ պահանջներ չեն ներկայացնում ընդդիմադիր դաշտի այլ կուսակցություններին, և սա նորմալ եմ գնահատում:

Ինչ վերաբերում է նոր դաշինքների ձևավորմանը, սրան էլ եմ նորմալ վերաբերվում, քաղաքական նորմալ պրոցես է: Մինչև հունվարի վերջ կտեսնենք բազմաթիվ փոփոխություններ, վերադասավորումներ, նոր կուսակցությունների առաջ գալ, հին կուսակցությունների՝ պատմության գիրկն անցնել: Քաղաքական դաշտն առողջ օրգանիզմ է, շատ նորմալ եմ գնահատում, որ տեղի են ունենում այսպիսի վերադասավորումներ, վերաբաշխումներ: Այսինքն, անպիտան, հին, կիրառությունից դուրս կուսակցությունները պետք է պատմության գիրկն անցնեն, իսկ ովքեր ի վիճակի են նոր ուժով ու եռանդով հանդես գալ, կփորձեն իրենց դիրքն ամրապնդել քաղաքական դաշտում:

- Համապետական ընտրություններից առաջ միշտ էլ դաշինքներ լինում են, սակայն խորհրդարան հասնելուց հետո սկսում են պառակտումները: Չե՞ք կարծում, որ համախմբումները, եթե այդպիսիք լինեն, դարձյալ կարճ կյանք են ունենալու:

 - Քաղաքական դաշտում ամեն ինչ էլ ժամանակավոր է: Արդեն երկրորդ անգամ տեսնում ենք, թե ինչպես սոցիալիստամետ ՀՅԴ-ն կոալիցիա է կազմում աջակողմյան հայացքներ ունեցող հանրապետականի հետ, և կարծում եմ, որ դա նորմալ է: Ինչ վերաբերում է դաշինքների փլուզումանը, ապա դա էլ եմ նորմալ համարում, որովհետև ստեղծվող յուրաքանչյուր բան էլ ունենում է իր վերջը: Այդ դաշինքները եթե չեն ծառայում իրենց նպատակին, ապա շատ արագ են փլուզվում, նպատակին ծառայելու դեպքում վերջում դարձյալ փլուզվում են:

- Կա՞ որևէ քաղաքական ուժ, որին Դուք համարում եք ռեալ ընդդիմություն, որը 2017 թվականին կարող է հակազդել Հանրապետական կուսակցությանը:

- Ռեալ ուժ ունենալու համար ոչ միայն պետք է ընդդիմադիր հայացքներով հանդես գալ, այլ կա շատ կարևոր մի հանգամանք, որը չունեն մեր ընդդիմադիր ուժերը: Դա կոնկրետ ֆինանսական ռեսուրսն է: Ընդդիմադիր կուսակցությունների մոտ ֆինանսական ռեսուրսների բացակայությունը շատ մեծ խնդիրներ է առաջացնում իրենց համար: Երկու տարի առաջ, երբ կազմաքանդվեց Գագիկ Ծառուկյանի ղեկավարած «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությունը, այդ ընդդիմադիր դաշտը, որ մոտ 6 ամիս զբաղեցրել էր ԲՀԿ-ն, շատ արագ վակուումի մեջ հայտնվեց: Ընդդիմության դաշտից ոչ մի կուսակցության չհաջողվեց այդ վակուումը լրացնել: Սա է խնդիրը: Ինչ վերաբերում է ռեալ ուժին, որը կարող է մեծ խնդիրներ ստեղծել իշխանությունների համար, այս պահին չեմ տեսնում, հատկապես նոր «Ընտրական օրենսգրքի» ընդունումից հետո, երբ ռեյտինգային ցուցակներն են ի հայտ գալու, և իշխանությունները վերարտադրվելու համար մարզերի էլիտային պարտադրելու են մտնել ՀՀԿ և ցույց տալ իրենց ներուժը:

- Մի քանի օր առաջ «Համախմբում» կուսակցության նախագահ Վարդան Օսկանյանը քաղաքական ուժերին համախմբան կոչ անելով, հայտարարեց, թե «ովքեր կխուսափեն դաշինքներից, իրենց երեսը ցույց կտան, թե ինչ նպատակների են ծառայում»: Փաստորեն, ի սկզբանե տարանջատում կա՝ եթե մեզ հետ չեք, մեր դե՞մ եք: Արդյո՞ք ընդդիմությունը կազմակերպվելու խնդիրներ չունի:

- Այո, մեր ընդդիմադիր դաշտը խնդիրներ ունի, լիդերները շատ մեծ նարցիսներ են, ամեն մեկն իրեն երևակայում է Նապոլեոն Բոնապարտ և այնպիսի տպավորություն է, որ ամեն մեկն իր տեղում սպասում է, թե ով է գնալու և իր հետ միավորվելու: Պետք է նշեմ, որ մեկ-երկու դաշինքն էլ է շատ սխալ, այդ դեպքում ընդդիմությունը ձայների կորուստ կունենա, երկու-երեք դաշինքով հանդես գալը նորմալ, իսկ լրիվ պառակտված հանդես գալը կբերի նրան, ինչ տեղի ունեցավ ՏԻՄ ընտրությունների ժամանակ:

- Թեկուզ կանխատեսումների մակարդակով, նշմարո՞ւմ եք, թե ինչ դաշինքներ կձևավորվեն:

- Մոտավորապես կարող եմ եզրակացնել, թեև եզրակացություններ անելու համար մի փոքր վաղ է: Ավելի ճիշտ կլինի այս մասին իմ եզրակացությունները տարեվերջին հայտնեմ, որովհետև այդ ժամանակ արդեն «կարկասները» կերևան: Այդ ժամանակ նաև կիմանանք, թե ովքեր են դուրս գալու քաղաքական դաշտից, ովքեր են հետ վերադառնալու քաղաքականություն, եթե, իհարկե, լինեն այդպիսիք:

- Հայ ազգային կոնգրեսի միավորումն ինչ-որ ուժի հետ հնարավոր համարո՞ւմ եք:

- Այս պարագայում՝ ոչ, որովհետև այն Հայ ազգային կոնգրեսը, որին մենք գիտենք որպես քաղաքացիներ, բոլորովին էլ այն չէ, խոսքս, մասնավորապես, «Հայ ազգային կոնգրես» խմբակցության մասին է: «Քաղաքացիական պայմանագիրն» էլ, «ժառանգությունն» էլ բավական թույլ են այս պահին, «Ժառանգությունը» գրեթե բացակայում է թե որպես կուսակցություն, թե որպես խմբակցություն: Ասել, թե իրենք ում կմիավորվեն, չեմ կարող, բայց որ իրենց միավորումն անհրաժեշտություն է հենց իրենց համար, դա փաստ է: