09/11/2019 15:14
Երբեք չեն դժգոհում կյանքից, լուռ աշխատում են. կարծում եմ՝ շատ բան կարող ենք սովորել իրենցից. Պեկինում կրթությունը շարունակող Անի Պետրոսյան
«Երազում էի ճամփորդել, սովորել տարբեր լեզուներ,ապրել ու ծանոթանալ ուրիշ մշակույթներին»
«Երազանքը Հայաստանից դուրս» շարքի շրջանակում Aysor.am-ն այս անգամ զրուցել է Անի Պետրոսյանի հետ: Անին կամավորական աշխատանքի է մեկնել Լատվիա 2016 թվականին, որից հետո որոշել է կրթությունը շարունակել արտերկրում:
Մինչ կամավորական աշխատանքի մեկնելն Անին աշխատել է որպես լրագրող, թղթակցել մի քանի կայքերի։
Համոզված էի, որ կյանքում մենք շատ ավելին կարող ենք տեսնել, փորձել ու ապրել, եթե ճամփորդենք
Կամավորական աշխատանքի մեկնելու պատճառները տարբեր էին, բայց ամենից շատ Անին ցանկություն ուներ մի նոր բան բացահայտելու:
«Երազում էի ճամփորդել, սովորել տարբեր լեզուներ, ապրել ու ծանոթանալ ուրիշ մշակույթներին։
Համոզված էի, որ կյանքում մենք շատ ավելին կարող ենք տեսնել, փորձել ու ապրել, եթե ճամփորդենք։ Ընդ որում, անպայման չէ` Եվրոպայում։ Ցանկացած նոր վայր մեզ նոր բան է սովորեցնում», - պատմում է զրուցակիցս։
Լատվիայում՝ որպես կամավոր, Անին աշխատել է մանկական զարգացման կենտրոնում, ինչպես նաև մեծահասակներին անգլերեն է դասավանդել:
«Իմ ընկերներից մեկն արդեն մեկնել էր Լատվիա՝ նույն կազմակերպության հրավերով։ Երբ նոր կամավորի կարիք եղավ, ինձ հարցրեց, ուզո՞ւմ եմ, թե՞՝ ոչ։ Ես միանգամից համաձայնեցի»:
Հասկացա, թե ինչքան կարևոր է դադար առնել, կտրվել քո աշխարհից ինչ-որ ժամանակով
Լատվիայում Անիին շատ բան էր գրավում՝ բնությունը, մարդիկ, ուտելիքները…
«Լատվիան հրաշալի բնություն ունի։ Շատ էի սիրում մենակ գնալ քաղաքից դուրս։ Մարդիկ բավական ջերմ են ու հարգալից։ Ամենահրաշալին այն էր, որ այնտեղից առանց դժվարության կարող էի ճամփորդել դեպի տարբեր երկրներ», - պատմում է Անին՝ նշելով, որ այս ընթացում իր համար բացահայտել է մերձբալթյան երկրների գեղեցկությունը, ճամփորդել տարբեր երկրներում ու ձեռք բերել լավ ընկերներ։
Անին նշում է՝ բոլորից հեռու ժամանակահատվածը հրաշալի հնարավորություն է տալիս քեզ բացահայտել այլ տեսանկյունից ու կտրվել ծանոթ աշխարհից:
«Հասկացա, թե ինչքան կարևոր է դադար առնել, կտրվել քո աշխարհից ինչ-որ ժամանակով։ Քանի որ աշխատում էի և՛ երեխաների, և՛ մեծահասակների հետ, համոզվեցի, որ կարող եմ ընկերանալ տարբեր տարիքի մարդկանց հետ»։
Կամավորական աշխատանի մասին խոսելիս՝ բացասական կողմեր Անին դժվարանում է նշել, միակ դժվարությունը հարազատներից հեռու լինելն էր:
«Լատվիան իդեալական էր։ Պարզապես կարոտում էի Հայաստանը»։
Գերմանիայում ապրելու ընթացքում հասկացա, որ ուզում եմ Եվրոպայում շարունակել կրթությունս
Կամավորական աշխատանքը վերջացնելուց հետո Անին չշտապեց Հայաստան վերադառնալ: Լատվիայում Անին ձեռք էր բերել մի շարք գերմանացի ընկերներ, որոնց հետ հաղորդակցման ընթացքում ցանկություն էր առաջացել գերմաներեն սովորելու, հետո Անին սկսեց մտածել Գերմանիայում կրթությունը շարունակելու մասին: Զրուցակիցս սկսեց ծրագրեր փնտրել Գերմանիա տեղափոխվելու համար, սկզբում լեզուն սովորելու նպատակով, այնուհետ՝ ընդունվեց համալսարան:
«Ընկերներիցս մեկը խորհուրդ տվեց «Au pair» ծրագիրը, որը բավական տարածված է եվրոպացի երիտասարդների շրջանում։ Ծրագրի իմաստն է ապրել Գերմանիայում քեզ հյուրընկալող ընտանիքում, ծանոթանալ իրենց մշակույթին, ճամփորդել ու, եթե ունես ցանկություն, սովորել լեզուն։ Իմ նպատակը լեզուն սովորելն էր ու բավական մոտիվացված էի։
Գերմանիայում ապրելու ընթացքում հասկացա, որ ուզում եմ Եվրոպայում շարունակել կրթությունս։ Կարճ ժամանակ անց դիմեցի Ֆրիդրիխ Ալեքսանդրի Էրլանգեն-Նյուրեմբերգի համալսարան ու ընդունվեցի։ Ծրագիրը մագիստրոսական է, կոչվում է «Որոշում Կայացնելու Ստանդարտները Տարբեր Մշակույթներում»: Այն ընդգրկված է Բավարիայի Էլիտար Կրթական Ծրագրերի ցանկում։ Սա նոր ուղղություն է ու բավական հետաքրքիր։ Ուսումնասիրում ենք որոշում կայացնելու տարբեր տեսություններ ու հիմնական շեշտը դրվում է չինական մշակույթի վրա», - պատմում է զրուցակից:
Անգամ եթե նպատակները հստակ չեն, միշտ պետք է հմտություններ ձեռք բերել։ Երբեք չգիտեք՝ որտեղ կունենաք դրանց կարիքը
Շատերի համար երազանք է թվում արտերկրում կրթություն ստանալը, իսկ Գերմանիան հատկապես գրավիչ է, քանի որ այստեղ կրթությունն անվճար է: Սա տարածվում է նաև դրսից եկած ուսանողների վրա, մինչդեռ համալսարան ընդունվելու համար անհրաժեշտ է մեծ գումար ունենալ հաշվեհամարին, ինչը կարող է երաշխիք լինել առ այն, որ կարող ես ապրել Գերմանիայում, այլապես կարող ես մեծ դժվարությունների առաջ կանգնել վիզա ստանալու հարցում:
Անգամ երբ արդեն ստացել եք վիզա և ընդունվել համալսարան, պետք է գիտացել, որ դժվարությունները դեռ առջևում են: Զրուցակիցս պատմում է, որ թեև այստեղ կրթությանը բավականին շատ ժամանակ պետք է տրամադրել, բայց, միևնույն ժամանակ, անհրաժեշտ է աշխատել այստեղ ապրուստը հոգալու համար:
«Քանի որ Գերմանիայում կյանքը բավական թանկ է, ուսման ընթացքում շատ ուսանողներ աշխատում են։ Շաբաթական առավելագույնը 20 ժամ կարող ենք աշխատել։ Ես նույնպես աշխատում էի։ Բայց դա ուսմանը շատ է խոչընդոտում։ Մեր կրթական ծրագրերը բավական շատ ժամանակ են պահանջում։ Բայց անհնար ոչինչ չկա, ու եթե դա ինչ-որ կարևոր նպատակի համար է, պետք է առավելագույնն անել», - ասում է Անին։
Զուգահեռներ անցկանելով Հայաստանի և Գերմանիայի կրթական համակրգերի միջև՝ Անին նշում է, որ կրթական չափանիշներն այստեղ շատ տարբեր են:
«Սա հաճախ դժվարություններ կարող է առաջացնել ուսման ընթացքում։ Բայց ինձ հենց դժվարություններն են հետաքրքիր», - պատմում է զրուցակիցս։
Միևնույն ժամանակ, Անին նշում է, որ Հայաստանում ևս կրթությունը դրական կողմեր ունի ու ցանկության դեպքում կարելի է նաև Հայաստանում որակյալ կրթություն ստանալ:
«Մարդը ինքը պիտի աշխատի իր վրա, ստանա նոր գիտելիքներ։ Մեր օրերում շատ ռեսուրսներ կան, կարելի է օնլայն կուրսեր ստանալ աշխարհի լավագույն համալսարաններից՝ առանց երկիրը լքելու»։
Անին նաև պատմում է, թե ինչպես կարելի է առանց երկիրը լքելու սկսել որակյալ կրթություն ստանալ: Առաջին ու ամենակարևոր քայլերն, ըստ զրուցակցիս, լեզուներ սովորելն է:
«Սկսել անգլերենից ու, եթե հնարավոր է, սովորել մի քանի օտար լեզու։ Տարբեր համակարգչային հմտություններ իմանալը ևս կարևոր է, օրինակ՝ տվյալների վիզուալացում և այլն։ Ցանկացած նոր գիտելիք ու հմտություն մի նոր դուռ կարող է բացել։ Անգամ եթե նպատակները հստակ չեն, միշտ պետք է հմտություններ ձեռք բերել։ Երբեք չգիտեք, թե որտեղ կունենաք դրանց կարիքը։ Պետք չէ մտածել, որ դա ժամանակի կորուստ է», - անկեղծանում է Անին:
Չինացիների աշխատելաոճը ինձ շատ է դուր գալիս. ամեն ինչից աղմուկ չեն բարձրացնում
Անին այս պահին ուսումը շարունակում է Պեկինում: Մագիստրոսական ծրագրի շրջանակներում պահանջվում է մեկ կիսամյակ սովորել Պեկինի Համալսարանում, որտեղ ուսանողները ծանոթանում են Չինաստանի մշակույթին, սովորում լեզուն, ու ինչպես Անին է նշում՝ հնարավորություն ստանում սովորել աշխարհի լավագույն համալսարաններից մեկում։
«Պեկինի համալսարանում ևս ուսման որակը բավական բարձր է։ Ծրագիրը թարմ է ու հետաքրքիր։ Իսկ Պեկինը՝ որպես քաղաք, հրաշալի վայր է։ Արժե այստեղ գոնե մի քանի ամիս ապրել։ Մեր համալսարանի տարածքը հեքիաթային է, այն բավականին հայտնի զբոսաշրջային վայր է։ Նաև սնունդն եմ շատ սիրում։ Առաջին մի ամիսն ամեն օր նոր ուտեստ էի փորձում ու անպայման նկարում էի, որ հաջորդ օրը ուրիշ բան փորձեմ:
Ժամանակն այստեղ շատ արագ է անցնում։ Քանի որ ընդգրկված եմ Պեկինի Համալսարանի Միջազգային կապերի բաժնում՝ որպես լրագրող, ամեն շաբաթ մասնակցում եմ տարբեր միջոցառումների ու ավելի մոտիկից ծանոթանում Չինաստանի կյանքին։ Իրենց աշխատելաոճը ինձ շատ է դուր գալիս։ Ամեն ինչից աղմուկ չեն բարձրացնում։
Մարդիկ աննկարագրելի աշխատասեր են։ Երբեք չեն դժգոհում կյանքից, լուռ աշխատում են։ Կարծում եմ՝ մենք բոլորս շատ բան կարող ենք սովորել իրենցից։ Նկատել եմ, որ բավականին արագ լուծում են գտնում ցանկացած խնդրի՝ առանց ժամանակ ծախսելու ու բացատրելու, թե ինչո՞ւ չեն կարող լուծել այն։ Ինձ շատ են ոգեշնչում։ Սկզբում անգամ անհարմար էի զգում, որ ես իրենց պես աշխատասեր չեմ։ Բայց հիմա, կարծես, սովորել եմ իրենց նման կառավարել ժամանակը»։
.jpg)
Հարմարվել եմ տարբեր տեղերում ապրելուն։ Դա մի առանձնահատուկ փորձ է, որ յուրաքանչյուրը պետք է ունենա
Մի քանի տարի է Անին արդեն արտերկրում է ապրում, ու թեև դրսում ապրելը մի շարք հրաշալի կողմեր ունի, բայց զրուցակիցս հաճախ կարոտում է Հայաստանը:
«Ինչպես սկզբում, հիմա էլ՝ կարոտում եմ Հայաստանը։ Հանգիստ եմ զգում, երբ գիտեմ, որ ցանկացած պահի կարող եմ վերադառնալ տուն։ Ամենաշատը կարոտում եմ ընտանիքիս ու ընկերներիս։ Ժամային տարբերությունները թույլ չեն տալիս երկար զրույցել մտերիմ մարդկանց հետ։ Բայց նաև հարմարվել եմ տարբեր տեղերում ապրելուն։ Դա մի առանձնահատուկ փորձ է, որ յուրաքանչյուրը պետք է ունենա, իմ կարծիքով», - նշում է Անին։
Կամ կգտնեմ իմ երազած աշխատանքը, կամ՝ ինքս կստեղծեմ
Անին դեռ չի որոշել, թե ինչով է զբաղվելու ծրագրի ավարտից հետո։
«Կամ կգտնեմ իմ երազած աշխատանքը, կամ՝ ինքս կստեղծեմ», - ասում է զրուցակիցս:
Ամեն անգամ երբ գալիս է Հայաստան՝ մի որոշ ժամանակ է պահանջվում, որպեսզի կրկին ադապտացվի տեղի միջավայրին:
«Տարբերությունները շատ են։ Սկզբում բավականին դժվար էր հետ գալուց հետո հարմարվել Հայաստանի կյանքին։ Բայց ժամանակի հետ դա անցնում է։ Հիմա, երբ գալիս եմ տուն, ցանկացած տարբերություն՝ դրական, թե բացասական, հարազատ ու կոլորիտային է թվում», - պատմում է Անին։
Կյանքում շատ քիչ բան կա, ինչի համար իսկապես արժե վախենալ
.jpg)
Արտերկրում ապրելը հրաշալի հնարավորություն է սեփական վախերին առնչվելու, մարդկանց ավելի լավ ճանաչելու, ինչո՞ւ ոչ՝ նաև ավելի շատ սիրելու համար: Զրուցակիցս անկեղծացավ, թե ինչ կարևոր դասեր է քաղել արտերկրում ապրելուց։
«Ամենակարևոր բացահայտումն այն էր, որ մարդիկ բոլոր տեղերում էլ լավն են, տաղանդավոր են, բարի են ու հոգատար։ Պետք է բոլորին լավ վերաբերել ու կյանքն ավելի հեշտ կլինի»։
Անին նաև մի կարևոր ասպեկտ է նշում դժվարությունները հաղթահարելու համար.
«Մեր վախերն ամենավտանգավորն են։ Եթե վախենում եք փոփոխությունների գնալուց առաջ, մի պահ մտածեք՝ «ի՞նչն է ամենավատը, որ կարող է լինել այս որոշումը կայացնելու դեպքում», միանգամից կհասկանաք, որ անգամ այդ իրավիճակի ամենավատ հանգուցալուծումը այնքան էլ սարսափելի չէ։ Կյանքում շատ քիչ բան կա, ինչի համար իսկապես արժե վախենալ։ Իսկ մենք բոլորս գիտենք, որ դրանց դեպքում մենք ոչինչ անել չենք կարող։ Այդ պատճառով էլ՝ պետք է ապրել, սխալներ կատարել, դասեր քաղել, սովորել, վայելել կյանքն ու առաջ շարժվել», - եզրափակում է զրուցակիցս:
