11/12/2013 21:19
«Օրենքի զոհեր». «ՄԱՊ»-ի գործ. Սիլվա Խաչատրյանն անմեղ է
Aysor.am-ի շարքը` «Օրենքի զոհերը», այն մարդկանց մասին է, ովքեր մեղադրվելուց հետո պայքարել ու արդարացման վճիռ են լսել:
2011թ. սեպտեմբերի 16-ին ՀՀ ոստիկանության ՔԳՎ Արմավիրի մարզի քննչական բաժնի քննիչ Ա.Ումուրշատյանի ՀՀ քրեական օրենսգրքի 179 հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետի հատկանիշներով հարուցվեց քրեական գործ: ՀՀ ոստիկանության ՔԳՎ Արմավիրի մարզի քննչական բաժնի քննիչ Ա.Ումուրշատյանի 2012թ. հուլիսի 09-ի որոշմամբ` Սիլվա Խաչատրյանը ներգրավվել է որպես մեղադրյալ և նրան մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 179 հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով և նույն օրն էլ կայացված մեկ այլ որոշմամբ վերջինիս նկատմամբ հայտարարվել է հետախուզում:
Ըստ Ս. Խաչատրյանին առաջադրված մեղադրանքի` նա 2005 թ-ից հանդիսանալով ֆիզիկական անձ, բանավոր պայմանավորվածության համաձայն, մինչև 06.05.2009թ. իրականացրել է «ՄԱՊ» ՓԲ ընկերության կողմից արտադրված և իրեն վստահված տարբեր տեսակի գինիների, կոնյակների և պահածոների առաքում ԼՂՀ-ի տարածքում: Իսկ 11.05.2009թ. արդեն Ա/Ձ Ա. Խաչատրյանի և ընկերության միջև կնքվել է ապրանքների մատակարարման պայմանագիր և համապատասխան հաշիվ-ապրանքագրերով իրեն վստահված ապրանքները մինչև 31.12.2011թ. Ս. Խաչատրյանը կրկին վաճառել է ԼՂՀ-ի տարածքում:
Նշված ժամանակահատվածում Ս. Խաչատրյանը ընկերության գույքը շարունակաբար հափշտակելու դիտավորությամբ վաճառքից ստացված ապրանքների` առանձնապես խոշոր չափի հասնող 32935.1 հազ. ՀՀ դրամ գումարը չի մուտքագրել դրամարկղ, այլ ՓԲԸ-ին ցույց է տվել, որպես չվաճառված ապրանք և նշված գումարը վատնելու եղանակով, հափշտակելով ծախսել է իր անձնական կարիքների համար:
Ս. Խաչատրյանը 2012թ. հուլիսի 19-ից կալանավորվել է: Դեկտեմբերի 4-ին Սիլվա Խաչատրյանը Արմավիրի մարզի առաջին ատյանի դատարանի վճռով արդարացվեց:
Ս. Խաչատրյանի շահերի պաշտպան Գեղամ Հակոբյանը Aysor.am-ի թղթակցի հետ զրույցում պատմեց, որ գործում որևէ փաստ չի եղել` Ս. Խաչատրյանի մեղքը ապացուցող և այդ պատճառով էլ թե՛ ինքը, և թե՛ Ս. Խաչատրյանը հավատում էին արդարացման վճռին:
«Սիլվա Խաչատրյանը արդար է եղել, և մենք հավատում էինք նման վճռի: Դա երևում էր նաև դատաքննության ընթացքից: Նախաքննության և դատաքննության ընթացքում Ս. Խաչատրյանը միշտ էլ պնդել է, որ անմեղ է: Միայն նախաքննության ընթացքում կալանքի տակ չվերցվելու համար նա մասամբ իրեն մեղավոր է ճանաչել այլ անձանց խորհուրդով, սակայն հետագայում դա իր դեմ օգտագործվեց»,- պատմեց Հակոբյանը:
Փաստաբանը նշեց, որ Սիլվա Խաչատրյանը կալանքի տակ գտնվելու պատճառով զրկվել է Լեռնային Ղարաբաղում իր ունեցած բնակարանից:
«Կալանավորման ընթացքում, երբ Սիլվա Խաչատրյանը իմացավ, որ իր երեխաներին ու մորը տնից վտարել են, իսկ երեխայի գտնվելու վայրը հայտնի չէ, հացադուլ հայտարարեց, սակայն հետագայում Մարդու իրավունքների պաշտպանի արագ արձագանքման խմբի այցից հետո դադարեցրեց հացադուլը: Իմ իմանալով՝ այժմ նա վարձով բնակվում է Երևանում, իսկ այս պահին գտնվում է Լեռնային Ղարաբաղում»,- ասաց նա:
Գ. Հակոբյանը նաև նշեց, որ իրենք դեռևս չեն քննարկել Ս. Խաչատրյանի գործով բողոք կներկայացնեն, թե ոչ:
Գործի պատմությունը.
(Հատվածներ Արմավիրի մարզի առաջին ատյանի դատարանի վճռից)
Գործի նյութերի համաձայն` ընդհանուր առմամբ ֆիզիկական անձ Սիլվա Խաչատրյանի և Ա/Ձ Սիլվա Խաչատրյանի պարտքը «ՄԱՊ» ՓԲԸ-ին կազմում է ընդամենը` 67595.8 հազ. դրամ, այդ թվում` 67273.3 հազ. դրամը (32630.6+34642.7) ընկերության կողմից Սիլվա Խաչատրյանին մատակարարված ապրանքների դիմաց և 322,5 հազ. դրամը Ա/Ձ Սիլվա Խաչատրյանի կողմից ընկերությանը մատակարարված տարբեր ապրանքանյութական արժեքների դիմաց ընկերության կողմից ավել վճարումներից։
Սիլվա Խաչատրյանը, հետազոտվող ժամանակաշրջանում «ՄԱՊ» ՓԲ ընկերություն` 38933000 դրամ գումարի ծախսերի վերաբերյալ բացառությամբ` 183400 դրամ գումարի ծախսերի, մնացած ծախսերի վերաբերյալ հիմնավորող փաստաթղթեր չի ներկայացրել և նման պայմաններում, այդ ծախսերը ընկերության կողմից ընդունվել և ձևակերպվել է:
Նախաքննության ընթացքում Ս. Խաչատրյանը ՀՀ քրեական օրենսգրքի 179 հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով առաջադրված մեղադրանքում իրեն մեղավոր չի ճանաչել և ցուցմունք է տվել այն մասին, որ 2005 թվականից որպես ֆիզիկական անձ աշխատել է «ՄԱՊ» ՓԲ ընկերության հետ:
2009թ. ընկերության հետ կնքել է մատակարարման պայմանագիր և հանդիսացել է նրանց պաշտոնական ներկայացուցիչը ԼՂՀ-ում: Այն իրենից ներկայացնում է մեկ պահեստարան, որտեղ պահեստավորվում էր ընկերության ապրանքը, որտեղից էլ առաքիչների միջոցով բաժանվում էր ապրանքը խանութներին: Բացի պահեստարանից կար նաև մեկ աշխատանքային սենյակ, որտեղ ինքն էր նստում և մեկ հաշվապահության սենյակ: 2005-2009թթ. ինքը «ՄԱՊ»-ին եղել է պարտք 5.500.000. ՀՀ դրամ, ինքն ընդունում է այդ պարտքը և պատրսատ է հնարավորության դեպքում վճարել այն: Նշված պարտքը գոյացել է իր թափթփվածության պատճառով: 2009թ. երբ ինքը դարձել է Ա/Ձ նախկին 2005թ. պարտքը՝ 5.500.000 ՀՀ դրամն իր համաձայնությամբ փոխանցվել է իր Ա/Ձ Սիլվա Խաչատրյանի վրա: Դրա վերաբերյալ կազմվել է համապատասխան փաստաթղթեր, որտեղ ստորագրել է նաև ինքը՝ հաստատելով դրանց հավաստիությունը:
Ա/Ձ դառանալուց հետո ընկերությունն իրեն է տրամադրել իր սեփական համակարգիչը, համապատասխան հաշվապահական ծրագրով:
Ապրանքը ԼՂՀ է տեղափոխվել ձեռքով կամ էլ ինքն է գնացել և բերել ԼՂՀ: 2005-2009թթ. մինչև Ա/Ձ դառնալը ինքը պահեստապետ չի ունեցել և ինքն է կազմակերպել իր աշխատանքները: Նա կարողացել է աշխատել այնքան, ինչքան կարողացել է: Իսկ երբ ինքը դարձել է Ա/Ձ՝ ունեցել է պահեստապետ՝ Արսեն Գ.-ն, որին իր ներկայությամբ նշանակել է ընկերության ղեկավարությունը:
Նա աշխատել է մոտ մեկ տարի և դուրս է եկել աշխատանքից՝ աշխատավարձի քիչ լինելու պատճառով և պահեստապետի աշխատանքը մնացել էր իր վրա: Արսենի ազատվելուց առաջ իրենք կատարել են ընդունում և հանձնում, որի վերաբերյալ կազմվել է հանձման-ընդունման ակտ: Հանձնման ժամանակ Արսենը բոլոր բանալիները, որոնց թիվը ստույգ չի հիշում հանձնել է իրեն: Մի քանի ամիս անց, ինչ որ կասկածի պատճառով ինքը որոշել է ստուգել պահեստը և ստուգման արդյունքում պարզվել է, որ այնտեղից բացակայում է մոտ 1.600.000 ՀՀ դրամի տարբեր ապրանքներ, որի վերաբերյալ որևէ փաստաթուղթ չի կազմել: Ինքն այդ մասին ընկերությանը տեղյակ չի պահել, քանի որ վախեցել է: Պահեստապետի աշխատանքը կատարելու ժամանակ ինքն է անձամբ ապրանքը դուրս գրել: Իսկ նաև եղել են դեպքեր, որ իրեն հարմար չի եղել և պահեստի բանալիները ինքը տվել է առաքիչներին՝ Կարենին և Ռաֆիկին, իրենք են այդ գործողությունները կատարել: Ինքը չի ընդունում 2011թ. մայիսին կատարված ստուգման արդյունքները:
26.02.2012թ. լրացուցիչ հարցաքննության ժամանակ ամբաստանյալ Սիլվա Ռոբիկի Խաչատրյանը ցուցմունք է տվել այն մասին, որ իր գործունեության ժամանակ «ՄԱՊ» ընկերության ապրանքների գոյացած գումարաներից ինքը կատարել է ծախսեր, որը կազմում է մոտ 30.000.000 ՀՀ դրամ: Նշված գումարից 20.000.000 ՀՀ դրամը 2010թ. «ՄԱՊ» ընկերությունում կանխիկ առձեռն տվել է հաշվապահ Վիգենին: Իսկ մնացած 10.000.000 ՀՀ դրամը, իբր ինքն է յուրացրել: Դրանից 2.000.000 ՀՀ դրամը Ալիկ Պետրոսյանի և նրա փեսայի անմիջական ցուցումով ինքն այդ գումարը իր աշխատասնայկում առձեռն տվել է ԼՂՀ վերահսկիչ պալատի աշխատակցուհի Դիաննային: Մնացած 8.000.000 ՀՀ դրամից 1.000.000-1.500.000 ՀՀ դրամ 2008-2009թթ. ինքը տվել է ԼՂՀ ուղարկված բեռնատար ավտեմեքենաների վարորդներին, որոնց անուններն ինքը չի հիշում: Նա այդ գումարը նրանց է տվել Ալիկ Պետրոսյանի ցուցումով:
Դատարանի իրավական վերլուծությունները.
Դատարանը, դատաքննության ընթացքում հետազոտելով ձեռք բերված ապացույցները, ստուգելով, վերլուծելով և գնահատելով դրանք իրենց համակցության մեջ` բազմակողմանի, լրիվ և օբյեկտիվ քննության վրա հիմնված ներքին համոզմամբ գտնում է, որ ամբաստանյալ Սիլվա Խաչատրյանին ՀՀ քրեական օրենսգրքի 179 հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով առաջադրված մեղադրանքն անհիմն է հետևյալ պատճառաբանությամբ.
Նախաքննության մարմինը Սիլվա Խաչատրյանին ՀՀ քրեական օրենսգրքի 179 հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով: ՀՀ քրեական օրենսգրքի 179 հոդվածը նախատեսում է հափշտակության երկու ինքնուրույն տեսակ`1/ յուրացաում և 2/ վատնում, որոնք իրարից տարբերվում են օբյեկտիվ կողմի դրսևորմամբ, ուրիշի գույքը հափշտակելու եղանակով:
Յուրացումն օբյեկտիվ կողմից դրսևորվում է նրանում, որ հանցավորը հափշտակում է իրեն վստահված գույքը, այսինքն ապօրինի, անհատույց, շահադիտական նպատակով այն դարձնում է իրենը կամ ուրիշինը, ընդ որում հանցավորն այդ գույքը դուրս է բերում սեփականտիրոջ գույքի ընդհանուր ֆոնդից և դարձնում իր գույքի մաս:
Գործում առկա 11.05.2009թ. Ա/Ձ Սիլվա Խաչատրյանի և «ՄԱՊ» ՓԲ ընկերության միջև կնքված մատակարարման պայմանագրի համաձայն, «ՄԱՊ» ՓԲ ընկերությունը, որպես մատակարար պարտավորվել է «Ա /Ձ Սիլվա Խաչատրյան» գնորդին հաշիվ-ապրանքագրերով մատակարարել իր կողմից արտադրված և շշալցված կոնյակ, գինի, պահածո` ձեռնարկատաիրական գործունեության նպատակով օգտագործելու համար, իսկ գնորդը պարտավորվել է ընդունել այդ ապրանքերը, վաճառել և վճարել դրանց դիմաց, ընդ որում պայմանագրի 2.2 կետով սահմանվել է, որ «Ապրանքի նկատմամբ սեփականության իրավունքը գնորդին է փոխանցվում ապրանքը գնորդի պահեստ հասնելու պահից», պայմանագրի 4.3 կետով սահմանվել է, որ «Դրամական միջոցների փոխանցումը կատարվում է յուրաքանչյուր ամիս` գնորդի կողմից վաճառված ապրանքի չափով», իսկ 9-րդ կետով սահմանվել է, որ «Սույն պայմանագրի կապակցությամբ ծագած վեճերը լուծվում են բանակցությունների միոջոցով: Համաձայնություն ձեռք չբերելու դեպքում վեճերի լուծումը հանձնվում է դատարանի քննությանը»:
Դատարանը, դատաքննության ընթացքում հետազոտելով ձեռք բերված ապացույցները, ստուգելով, վերլուծելով և գնահատելով դրանք իրենց համակցության մեջ` բազմակողմանի, լրիվ և օբյեկտիվ քննության վրա հիմնված ներքին համոզմամբ գտնում է, որ «ՄԱՊ» ՓԲԸ-ի և Ա/Ձ Սիլվա Խաչատրյանի միջև առկա վեճն ենթակա է լուծման քաղաքացիական իրավունքի նորմերին համապատասխան և քաղաքացիական դատավարության կարգով, ուստի Ա/Ձ Սիլվա Խաչատրյանի արարքին քրեաիրավական գնահատական տալիս, նախաքննական մարմինը հանգել է սխալ հետևության այն մասին, որ Ա/Ձ Սիլվա Խաչատրյանի արարքում առկա է յուրացնելու կամ վատնելու հանցակազմ:
Դատական վիճաբանությունների փուլում մեղադրող Գոռ Ալոյանը ղեկավարվելով ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 35 հոդվածի 4-րդ մասով և 54 հոդվածով՝ հայտարարել է, որ հրաժարվում է Սիլվա Խաչատրյանին՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 179 հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով առաջադրված մեղադրանքից:
Արմավիրի մարզի առաջին ատյանի դատարանը` դատավոր Արթուր Ադամյանի նախագահությամբ, վճռել է` ճանաչել և հռչակել ամբաստանյալ Ս. Խաչատրյանի անմեղությունը ՀՀ քրեական օրենսգրքի 179 հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով նախատեսված հանցանքում և նրան արդարացնել` մեղադրողի կողմից՝ մեղադրանքից հրաժարվելու հիմքով:
Նախորդող հրապարակում` Օրենքի զոհերը. 5 երեխաների հայրը արդարացվել է իր դստեր բռնաբարության գործով
Օրենքի զոհերը. Երեխայի բռնաբարության և սպանության մեղադրանքից` արդարացում
Օրենքի զոհերը. Մատաղիսի գործ. Ցմահ ազատազրկումից` մինչև արդարացում
«Օրենքի զոհերը». Տիգրան Առաքելյան. Մի օր իրական արդարադատություն է լինելու
Օրենքի զոհերը. Հետմահու արդարացված զինծառայողը
Օրենքի զոհերը. Գրիշա Վիրաբյան. Իմ կյանքը պայքարով էլ կավարտվի