Որևէ քաղաքական կազմակերպություն այնքան չկա, որ ասի` եթե իմ հետ չեք համագործակցում, ուրեմն դավաճան եք. Նարեկ Գալստյան

Սոցիալ-դեմոկրատ հնչակյան կուսակցության ատենապետ Նարեկ Գալստյանն Aysor.am-ի հետ զրույցում ասաց, թե 2017-ի խորհրդարանական ընտրություններին մասնակցելու են ակտիվ, հնարավոր է նաև՝ դաշինքով, որը, սակայն, չի լինելու ապագաղափարական:

-Պարոն Գալստյան, 2017 թվականի խորհրդարանական ընտրություններին ինչպե՞ս է պատրաստվում մասնակցել Ձեր ղեկավարած կուսակցությունը:

 -Շատ ակտիվ:

 -Ի՞նչ ձևաչափով:

-Այս պահին բանակցություններ են ընթանում: Երբ հստակություն մտնի և կարողանանք հստակ ասել, թե ինչ ձևաչափով ենք մասնակցում, արդեն կլինի պատշաճ հաղորդագրություն: Այն փաստը, որ մասնակցելու ենք, դա քննարկման ենթական չէ:

-Գոնե ուրվագծվո՞ւմ է՝ միայնակ եք գնալու, թե՞ դաշինքով:

-Մենք քաղաքական կոնսուլտացիաներ ունենք մեկ այլ ավանդական՝ Ռամկավար ազատական կուսակցության հետ, այս պահին քննարկում ենք հնարավոր ավելի լայն ֆորմատով՝ առանձին անհատների և կազմակերպությունների հետ, բայց քանի որ դեռ հստակություն չկա, դրա մասին խոսելը պատշաճ չէ: Բնականաբար, մենք կողմ ենք ավելի մեծ կոնսոլիդացիաների, բայց եթե նույնիսկ այդ կոնսոլիդացիան չեղավ, կփորձենք առանձին մասնակցել:

-Համախմբան կոչերով տարբեր քաղաքական ուժեր են հանդես գալիս: Շատերը նույնիսկ ասում են, թե պատրաստ են իրենց ամբիացիաներից հրաժարվել, միայն թե կարողանան հաղթանակ ունենալ 2017 թվականի ընտրություններում: Կարո՞ղ է արձագանքեք դրանցից որևէ մեկին:

-Հաղթանակ ասելով ի՞նչ նկատի ունեն, 5 տոկոսի շեմի հաղթահարումն ու խորհրդարան մտնե՞լը: Այս պահին այլ հաղթանակ, կարծում եմ, որ այդ հայտարարածների կողմից ռեալ չէ: Հայաստանում այլևս քաղաքական իրավիճակը որոշակի փոփոխության է ենթարկվել, կարծում եմ, որ այդ փոփոխությունը չի ենթադրում զուտ դաշինքներ, որոնք դեմ են միայն իշխանությանը կամ Հանրապետական կուսակցությանը: Ավելի տրամաբանանական, ավելի ճիշտ և ավելի հրամայական է, որ լինեն դաշինքներ ընդհանուր արժեքների շուրջ: Երբ, օրինակ, խոսվում է, որ արևմտամետների դաշինք է նախանշվում, դա ընկալելի է, որովհետև ինչ-որ մարդիկ ընդհանուր արժեքների շուրջ են: Մենք և ռամկավարները երբ բանակցում ենք որոշակի հարցերի շուրջ, դա էլ է ընկալելի, որովհետև համահայկական կազմակերպություններ են՝ տասնյակ տարիների փորձ ունեցող: Ապագաղափարական դաշինքներ, որտեղ ծրագրային ոչ մի ընդհանրություն գոյություն չունի, որտեղ խորհրդարան մտնելիս ամեն մեկն իր գլխի տերն է դառնալու, և նորից Հայաստանի խորհրդարանում ընդդիմությունը շատ դեպքերում վերածվելու է խեղկատակության, ապա կարծում եմ, որ նման արհեստական դաշինքները ճիշտ չեն և որևէ օգուտ չեն տա երկրում առաջացած խնդիրներրի լուծմանը:

-Ի՞նչ նկատի ունեք խեղկատակություն ասելով:

-Այն, որ խորհրդարան է մտնում ընդդիմադիր խմբակցություն, հետո այն դառնում է իրար հետ ոչ մի ընդհանրություն չունեցող մարդկանց խումբ: Դա նորմալ չէ: 

-Ի՞նչ անի ընդդիմադիր ընտրազանգվածը, ո՞ւմ տա իր քվեն, եթե ընդդիմադիր կուսակցությունները դեռևս իրենք իրենց մեջ ընդհանուր հայտարար չունեն:

-Ես ավելի պրագմատիկ եմ. կարծում եմ` նման բնորոշումներն ավելի էմոցիոնալ դաշտից են՝ ընդհանրական ընդդիմություն, ընդդիմության միասնականություն հասկացություն. դրանք գոյություն չունեն, որովհետև յուրաքանչյուր քաղաքական կուսակցություն կամ կազմակերպություն ունի իր գաղափարները, իսկ նրանք, որոնք անձի կուսակցություն են, ելնում են այդ անձի քաղաքական կոնյուկտուրայից: Այդ ընդդիմություն հասկացություն էլ է ինձ համար մի քիչ հարաբերական՝ իշխանության հետ հավասար փող բաժանող կուսակցությունն ընդիմությո՞ւն է, թե ընդդիմություն չէ:, բայց ինքն իրեն ընդդիմություն է համարում: Կամ ջեմ բաժանող կուսակցությունն ընդդիմությո՞ւն է: Նորից եմ ասում՝ գաղափարների խնդիր ունենք: Հստակ պատկեր կա՝ խորհրդարանական ընտրություններից առաջ պետք է լինեն հնարավորինս գաղափարական դաշինքներ՝ կոնկրետ խնդիրների շուրջ: Մնացյալը դատապարտված են ձախողման, նույնիսկ այն դեպքում, եթե 5 տոկոսը հաղթահարեն: Եթե խնդիր կա ընդամենը խորհրդարան մտնելու, ապա թող միանան, մտնեն Հանրապետական կուսակցության ցուցակ և գնան խորհրդարան:

-Համախմբումների մասին խոսելիս յուրաքանչյուրն էլ ասում է, թե կողմ է դրան, դաշինքներով խորհրդարան գնալն այլընտրանք չունի, սակայն գործի անցնելու պահին պատկերն այլ է՝ ասում են, թե պատրաստ ենք, ցանկացողները կարող են գալ և համախմբվել մեր կուսակցության շուրջ, այսինքն՝ ամբիցիաները հաղթում են նպատակին:

-Հնչակյան կուսակցությունը կողմ է համախմբմանը, սակայն դաշինքներն ու համախմբումները շատ դեպքերում արհեստական են դառնում և ունենում են կարճ կյանք: Մենք պատրաստ ենք համագործակցության միայն այն ուժերի հետ, ովքեր կիսում են մեր գաղափարախոսությունը, միևնույն ժամանակ, չենք էլ մեղադրում այն քաղաքական կազմակերպություններին, ովքեր չեն ուզում համագործակցել, որովհետև չեն կիսում մեր գաղափարախոսությունը: Փոխանակ իրար մեջ գզվռտվելու, փոխանակ իրար մեղադրանքներ հնչեցնելու, թող բոլորը լրջորեն պատրաստվեն ընտրական գործընթացին: 

-Ըստ Ձեզ, ովքե՞ր են լինելու 2017-ի ֆավորիտները:

-Չեմ կարող ասել, բայց լուրջ պայքար լինելու է: Տիեզերքից մարդիկ չեն գալու, եղած ուժերն են պայքարելու, թե ում կընտրի Հայաստանի քաղաքացին, կերևա: Տեսնենք, թե ինչպես կհամախմբվեն, բայց այդ համախմբումն ինքնանպատակ չպետք է լինի: Օրինակ, Վարդան Օսկանյանը բոլորին համախմբման կոչ է անում, բայց ինչո՞ւ պետք է «Համախմբում» կուսակցության հետ Սոցիալ դեմոկրատ-հնչակյան կուսակցությունը համագործակցի, ո՞ր արժեքային համակարգի շուրջ. 2008 թ. մարտի 1-ի նախերգա՞նքի համար, կոնկրետ նախկին բարձրաստիճան պայտոնյայի շահերը սպասարկելո՞ւ համար համագործակցենք: Հարցերը բազմաթիվ են: Որևէ քաղաքական կազմակերպություն այնքան չկա, որ ասի՝ եթե իմ հետ չեք համագործակցում, ուրեմն դավաճան եք, սրիկա եք, կամ ձեր դեմքն եք ցույց տալիս: Ժամանակին Հայ ազգային կոնգրեսի առաջնորդ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը դիմեց այդ քայլին, և կարծում եմ, որ երկարաժամկետ առումով մեծ ձախողում ապրեց, որովհետև այսօր իր ներկայացրած քաղաքական ուժը, անկեղծ լինենք, ֆավորիտների թվում չի գտնվում: